Şehrine Göre Nasıl Bir Avukatsın?

Kış mevsiminde adliyeye kaya kaya gider. 

İş çıkışı arkadaşlarıyla Aspava'da iskender yer. 

Duruşmada: "Hakim bey salın müvekkilimi zaten şehir de hapishane gibi güneş almıyor."

Duruşmada “La bebe” dememek için kendini zor tutar.

İş çıkışı Kordon'da midye-bira yapar. 

Gevreğe simit diyen müvekkili bürodan kovar.

Duruşmada: "Hakim bey, Atatürk portresi 2 cm kaymış bu şartlar altında savunma yapamam."

“İtiraz ediyorum Hakim Bey! Simit değil gevrek!” diyebilir!

Büroda: Vooyn, ende dosyayı getirive gari!

Dava arası keşkek kovalar. 

Davul sesi duysa o yöne koşar. 

Arkadaşları arasında “goca Moğlalı” diye anılır. 

Kazandığı davayı Azmak Nehri’nde rakı&balıkla kutlar.

İş çıkışı bürodan balıklama denize atlar. 

Kaleiçi'nde birasını yudumlarken dava dosyası inceler.

Büroyu portakal bahçesine çevirir. 

Arkadaşlarını Aksu’ya köfte&piyaz yemeye götürür. piyazın dünyanın en güzel nimeti olduğuna inandırmaya çalışır. (ki öyledir de zaten)

Duruşmada: Denizden çıkıp kurulanıp “İtiraz ediyorum Hakim Bey!” diyebilir. (parmak arası terliklerle)

Kaybettiği dava için gözyaşı döktüğü sanılır ancak onun “ter” olduğunu yalnız Antalyalılar bilir...

İşe giderken 4 mevsimlik kıyafetini bavulunda taşır. (sabah güneşliyken öğlen kar yağma ihtimaline karşı)

Büroda gül lokumu vazgeçilmezidir. 

Gül suyu içerek dava dosyası inceler.

Bürosunun manzarası muhtemelen gül heykeline bakıyordur. (çünkü şehrin her yeri anlamsız gül heykelleriyle dolu..)

İş çıkışı evine gider çünkü Isparta'da yaşamak bunu gerektirir. 

Kışın rutin planı Davraz’da sucuk ekmek yemektir.

Antalya’ya yakın olduğu tesellisiyle hayatını sürdürür. 

Çoğunlukla “Aslen nerelisin?” “Baban nereli?” gibi sorulara maruz kalır ve İstanbullu olduğuna inandırabilmek için “Yedi göbek İstanbulluyum” kalıbını dilinden düşürmez.

Duruşmaya yetişebilmek için 7 saat önceden yola çıkar.

İş çıkışı boğaza karşı bir sigara yakıp dava dosyası inceler.

Öğle arası Eminönü’nde balık ekmek yer.

Duruşmada: "Hakim bey İstanbullu olduğuma inandırabilmek için insanlığın doğuşundan itibaren soy ağacımı alabilir miyim?" diyebilir. Ve aldığı cevapsa...

Hakim: "Baban da mı İstanbullu?"

(Avukat cinnet geçirir)

Ceza Hukuku'nu baştan yazmışlardır. Bu nedenle hiç zorlanmazlar ve olayları soğukkanlılıkla karşılarlar.

Günün üç öğününü kebap, şırdan ve türevleriyle geçirir.

Büroda çay/kahve yerine şalgam ikram eder.

İş çıkışında simit/şalgam eşliğinde dava dosyası inceler.

Güneşin hiç batmadığına inanır. (boşuna güneşe ateş etmiyorlar)

Televizyondaki her haberde “Adana” yazısını arar.

“Adanalıyım” deyince insanların yüzündeki korkuya maruz kalır.

Vekalet ücretini leblebi hesabı alır. (Büyük davalar için çikolatalı leblebi)

Öğle arası Katipler Konağı'nda Çorum Beşlisi yer.

Yozgatlı olmaktan pek de bir farkı yoktur 🙂

+Memleket neresi avukat Hanım?

-39°49′K 34°48′D

(Yozgatlı olmakla ilgili başka çarpıcı bir özellik bulamadık...)

Bürosuna Mevlana’nın 7 öğüdünü asar. ( Ha bir de “Ne olursan ol yine gel...” yazılı tahta şeker kaşığını da unutmamak gerek)

Davayı kazanmak için türbe türbe dolaşır.

Vekalet ücretini etli ekmek hesabı alır. (davaya göre boyutu değişir)

Müvekkiline “nööörüyoon ortaam” diye seslenir.

Çiğ köfte konusunda kendine çok güvenen Urfalının savunması: “Hakim bey aha bunu tavana atiyem yapışırsa biz kazanırız yapışmazsa onlar.”

Kazandığı davayı sıra gecesiyle kutlar.

Yan yana iki hukuk bürosu açar:

“Mavi Hukuk Bürosu”

“Bordo Hukuk Bürosu”

Dava arası çerez gibi hamsi atıştırır.

Kazandığı davayı horon çekerek kutlar.

Mavi gömleğe bordo kravat takmadan duruşmaya gitmez.

Saat 12'den sonra dava dosyası inceleyemez. (lazların kafası 12'den sonra çalışmaz prensibi)